معنی علی قلندر - جستجوی لغت در جدول جو

علی قلندر

لغت نامه دهخدا

(وَ قَ لَ دَ)

از شاعرانی است که در آستانۀ میرزا بابر ملازم است و بسیار خیره و چیره و دلیر و بی حیاست و شعر او در میان شعرا به بدی مشهور است و چون میرزا پیر بوداق به هری آمد و شاعران هری را به شیراز برد او را نیز همراه ایشان برد. این مطلع از اوست:
نیم ملول که کارم نکو نشد بد شد
شود شود نشود گو مشو چه خواهد شد.
(از مجالس النفایس ص 213 و 214)

از شاعرانی است که در آستانۀ میرزا بابر ملازم است و بسیار خیره و چیره و دلیر و بی حیاست و شعر او در میان شعرا به بدی مشهور است و چون میرزا پیر بوداق به هری آمد و شاعران هری را به شیراز برد او را نیز همراه ایشان برد. این مطلع از اوست:
نیَم ملول که کارم نکو نشد بد شد
شود شود نشود گو مشو چه خواهد شد.
(از مجالس النفایس ص 213 و 214)

لغت نامه دهخدا

مله قلندر

(مِ لِ کَ)

دهی از دهستان کوهدشت است که در بخش طرهان شهرستان خرم آباد واقع است و 240 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

علی بلند

(عَ بُ)

دهی است از دهستان نهارجانات، بخش حومه شهرستان بیرجند. واقع در 36 هزارگزی جنوب خاوری بیرجند. ناحیه ای است جلگه و دارای آب و هوای معتدل، و 6 تن سکنه. آب آن از قنات تأمین می شود. و محصول آن غلات است. اهالی به زراعت اشتغال دارند. راه آن مالرو است. مزرعۀ ’مافریز’ جزء این ده است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

ابوعلی قلندر

قلندر. یکی از مشایخ تصوف بمائۀ هفتم. وی از مردم عراق عجم بود و بهندوستان هجرت کرد و بر او در آن ملک مریدان بسیار گرد آمدند و به سال 724 هجری قمری در شهرپانیپات درگذشت. گور وی در پانیپات زیارتگاه است

لغت نامه دهخدا

معنی علی قلندر - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما